مبحث آواشناسی (Phonology) که مربوط به تلفظ و لحجه و آوای سخن می شود کمتر در کتاب های زبانی که در موسسات آموزش داده می شود مورد بررسی قرار می گیرد و اگر هم قسمتی از کتاب به آن پرداخته باشد متاسفانه برخی اساتید عزیز از آواشناسی در زبان انگلیسی ساده عبور می کنند و برای همین هم این مباحث باید به صورت خودآموز مطالعه شود.
البته برای زبان آموزانی که در دانشگاه بطور آکادمیک زبان را مطالعه می کنند، به این مباحث به طور تخصصی تر پرداخته میشود اما من در مقاله سعی کردهایم برای آن دسته از عزیزانی که زبان جنرال را در موسسات می آموزند و به سطوح بالای دانشی می رسندبه صورت کاربردی اشاره ای به مباحث مختلف آواشناسی داشته باشم. البته مهمترین بخش بحث آواشناسی مربوط به بحث فونتیک ها می باشد که در یک مقاله جداگانه به آن خواهیم پرداخت. با آواشناسی در زبان انگلیسی با ما همراه باشید.
پیشنهاد ما: آموزش آنلاین زبان آرمانی
استرس در کلمات در تلفظ انگلیسی (Word Stress in English Pronunciation)
یکی از اصول آواشناسی در زبان انگلیسی استرس کلمات است. استرس یا تکیه در لغات انگلیسی در واقع بخشی از یک کلمه است که با تاکید بیشتر و بلندتر تلفظ می شود. بقیه بخ ها ضعیف تر تلفظ می شوند. برای ادای درست استرس کلمه ابتدا باید بتوانیم بخش ها یا Syllable های آن را درک کرده و تشخیص دهیم.
بخش ها در کلمات (Syllables)
هر لغتی در زبان انگلیسی، از چند بخش تشکیل می شود. لغات ممکن است یک بخشی، دو بخشی، سه بخشی یا بیشتر باشند که مانند تعداد بخش های کلمات در فارسی است. مثلا لغت Happy دو بخش و لغت Successful از سه بخش تشکیل شده است. اما دقت کنید که زبان فارسی تکیه یا استرس وجود ندارد.
برای درک بهتر این موضوع، سه کلمه ی زیر را مورد بررسی قرار می دهیم:
Photograph → 3 syllables, stress on (PHO-TO-GRAPH)
Photographer → 4 syllables, stress on (PHO-TO-GRAPH-ER)
Photographic → 4 syllables, stress on (PHO-TO-GRAPH-IC)
همانطور که می بینید در این سه کلمه که پایه ی یکسان دارند، تعداد بخش ها و استرس کلمات متفاوت است.کلمات یک بخشی قطعا استرس یا تکیه ندارند چون یک بخش بیشتر نیستند. در کلمات سه بخشی به غیر از استرس اصلی یا اولیه لغت، ممکن است یک استرس ثانویه هم وجود داشته باشد یعنی یک بخش دیگر از کلمه نیز با کمی مکث و فشار، اما نه به اندازه استرس اولیه لغت ادا شود.
در انگلیسی تکیه بسیار مهم است و کلمات در انگلیسی، چه با لهجه British، American، یا Australian و چه با هر لهجه دیگری می بایست با تکیه تلفظ شوند.
پیدا کردن استرس در لغات
از کجا بدانیم استرس روی کدام بخش لغت قرار دارد تا آن را با مکث و فشار بیشتری ادا کنیم؟ برای پیدا کردن استرس در لغات، دو راه وجود دارد. راه اول بررسی آن کلمه در دیکشنری بوده و راه دوم شنیدن آن از زبان یک Native Speaker می باشد. برای این امر هیچ قاعده و قانون کلی وجود ندارد.
پیدا کردن استرس لغات در دیکشنری
همانطور که قبلا گفته شد، تکیه یا استرس در کلمات می تواند اولیه و ثانویه باشد.
استرس اولیه یا Primary Stress با علامت (ˈ) و استرس ثانویه یا Secondary Stress با علامت (ˌ) قبل از بخش استرس دار نشان داده می شود. به مثال زیر دقت کنید:
Con‧fron‧ta‧tion /ˌkɒnfrənˈteɪʃən $ ˌkɑːn /
در این لغت همانطور که دیکشنری هم نشان داده، استرس اولیه و اصلی لغت روی tei است و استرس ثانویه روی kan می باشد.
پیدا کردن استرس لغات با گوش دادن به یک Native Speaker
این روش سخت تر است اما زمان کمتر و انرژی کمتری لازم دارد. این کار برای سطوح پایین زبان توصیه نمی شود اما از زمانی که زبان آموز به مرحله ای می رسید که می توانید از روی صدای یک Native Speaker استرس را پیدا کند، بهتر است به این کار ادامه داده و گوش خود را تقویت کنید. شاید گاهی لازم باشد شنیده ی خود را با دیکشنری تطبیق دهید تا گوشتان تیزتر شود.
چطور درک استرس لغات را در خود تقویت کنیم؟
تمرین لیسنینگ و دقت کردن به استرس لغات هنگام گوش کردن به فایل های صوتی اگر به صورت مداوم باشد، قطعا تسلط شما را بالا خواهد برد. شما می توانید برای تقویت درک استرس در لغات به نکات زیر توجه کنید:
- لیسنینگ زیاد گوش بدهید (موزیک، فیلم، اخبار، مواد آموزشی، …)
- به لهجه های مختلف گوش بدهید.
- تلاش کنید استرس را تشخیص دهید.
- استرس را گاها در دیکشنری چک کنید.
- سعی کنید استرس ها را در اسپیکینگ خود واقعا اجرا کنید.
استرس جمله در زبان انگلیسی
یکی از مباحث مهم در بحث آواشناسی در زبان انگلیسی علاوه بر استرس لغات بحث مربوط به استرس جملات است. درست همانند لغات که یک بخش بلندتر از بخش های دیگر تلفظ می شود در جملات انگلیسی نیز برخی لغات با استرس بیشتری تلفظ می شوند و کلمات کم اهمیت تر معمولا در فرم ضعیف ادا می شوند.
کلماتی نظیر صفت ها، اسم ها و فعل ها به صورت قوی تلفظ می شوند و Content words نام دارند. لغاتی مانند حروف اضافه و ضمایر به صورت ضعیف تلفظ می شوند و Structure words نام دارند.
کلیک کنید: آموزش آنلاین آیلتس آرمانی
گفتار متصل (Connected Speech)
از دیگر اصول آواشناسی در زبان انگلیسی بحث گفتار متصل می باشد. مثل هر زبانی، وقتی انگلیسی سریع و تند صحبت میشود، انتها و ابتدای کلمات به یکدیگر متصل می‌شوند و گاهی تلفظ های جمعی با تلفظ های تک به تک کلمات یکسان نیستند. برای درک بهتر زبان انگلیسی در لیسنینگ و همچنین برای اینکه یک گوینده ی طبیعی تر باشیم، لازم است با گفتار متصل آشنا شویم و آن را در اسپیکینگ خود بکار ببریم.
انواع گفتار متصل
وقتی دو کلمه انگلیسی کنار یکدیگر قرار می گیرند، با توجه به وضعیت حروف ابتدا و انتهایشان، در یکدیگر آمیخته شده و ترکیبی تلفظ می شوند. این اتفاق نه همیشه اما در اکثر مواقع می افتد. این ترکیب می تواند چهار حالت داشته باشد:
حالت اول (Linking)
اتصال دو کلمه به یکدیگر: بی صدا + صدادار (Vowel + Consonant)
مهم نیست که انتهای کلمه اول صدادار باشد و ابتدای دومی بی صدا یا برعکس؛ هرگاه این دو به یکدیگر برسند، به شکلی تلفظ می شوند که انگار یک کلمهاند:
Have a part of⎵it. → (ofit : اویت)
I’m⎵already there. → (I’malready: آی مالردی)
Such⎵a nice⎵evening. → (Sucha: ساچه) – (niceevning: نای سیونینگ)
Is⎵Alvin⎵over there? → (IsAlvinover: ایزَلوی نُوِر)
To walk⎵on⎵eggshells → (walkaneggshells: واکا نِگشِلز)
To call⎵it⎵a day. → (calli: کالی) – (ta: تِ)
حالت دوم (Delayed Plosion)
اتصال دو کلمه به یکدیگر: صامت + صامت (Consonant + Consonant)
این حالت معمولا زمانی اتفاق میافتد که حرف آخر کلمه اول و حرف اول کلمه دوم یک صامت یکسان بوده یا حداقل خروجی صدایی یکسانی داشته باشند؛ هرگاه ایندو به یکدیگر برسند، حرف بیصدای تکرار شده جوری تلفظ می شود که انگار یک حرف است ولی به همراه یک مکث ادا می شود گویی روی آن حرف تشدید وجود دارد:
Black car (بِلَکّار)
Some money (سامّانی)
Real life (رییِلّایف)
This city (ذیسّیتی)
At ten (اَتِّن)
Good day (گودِّی)
حالت سوم (Intrusion)
اتصال دو کلمه به یکدیگر: صدادار + صدادار (Vowel + Vowel)
این حالت معمولا زمانی اتفاق می افتد که حرف آخر کلمه اول و حرف اول کلمه دوم یک حرف صدادار باشد؛ هرگاه این دو به یکدیگر برسند ما باید یک حرف /j/،/w/ یا /r/ را بین آن ها اضافه کنیم با بتوان آنها را براحتی بهم متصل کرد و بصورت پیوسته تلفظ کرد. در مثال های زیر صداهای داخل پرانتز هنگام تلفظ بین دو لغت اضافه می شوند:
/ r/
The media(r) are to blame.
Law(r) and order.
We saw(r) a film.
/ j / (صدای “ی” میدهد)
I ( j ) agree.
Tea ( j ) or coffee
Three ( j ) and a half
/ w/
I want to/w/eat.
Blue/w/ eyes
Please do/w/ it.
حالت چهارم (Elision)
برخی مواقع وقتی دو لغت به هم م چسبند، باید یکی از حروف بین آ ها را برای تلفظ ساده تر حذف کنیم. معمولا حرف آخر کلمه اول و در اغلب موارد حروف b، d و h حذف می شوند. در مثال های زیر دقت کنید که حروف داخل پرانتز در تلفظ حذف می شوند:
/ t / and / d /
mus(t) be
the firs(t) three
you an(d) me
/ h /
you shouldn´t (h)ave
tell (h)im.
در مثال های بالا حروف داخل پرانتز موقع تلفظ حذف می شوند.
حالت پنجم (Assimilation)
این حالت وقتی بوجود می آید که یک صدا در یک کلمه باعث تغییر در صدایی دیگر در کلمه مجاور می شود. در مثال های زیر، حروف پررنگ هنگام تلفظ تغییر داده می شنود:
in Bath → im bath
Hyde Park → Hybe Prk
Ten boys → tem boys
Good girl → goog girl
Homophones
تعداد نسبتا زیادی کلمه در زبان انگلیسی وجود دارد که دارای تلفظ یکسان هستند. این کلمات با این وجود تلفظ یکسان، معانی متفاوتی دارند و شکل نوشتاری آنها نیز یکسان نیست. به این نوع از کلمات homophone گفته می شود. چند مثال از homophone ها را در زیر مشاهده می کنید:
- Allowed- aloud
Allowed یعنی اجازه داده شده، در حالیکه Aloud معنایی مشابه “صدای بلند” دارد.
- Bored/board
لغت Bored یعنی کسل و خسته، در حالیکه Board تکه پهنی از چوب (تخته) است.
- New /knew
لغت New یعنی نو و جدید، در حالیکه Knew گذشته فعل Know به معنی دانستن میباشد.
Heteronym
دسته ی دیگری از کلمات مشابه هم وجود دارند که دقیقا مثل هم نوشته م شوند، اما علاوه بر معنای متفاوت، تلفظ متفاوتی هم دارند، نظیر:
Live(adj) /laɪv/ ( زنده، مستقیم) – live(v) /lɪv/ (زندگی کردن)
Desert(n) /ˈdez.ət/ (بیابان) – desert(v) /dɪˈzɜːt/ (ترک کردن)
Read(v) /riːd/ (خواندن) – read(v) /red/ (readگذشته فعل )
Homonym
کلمات Homonym کلماتی هستند که دیکته و تلفظ یکسان دارند اما معنی آن ها باهم متفاوت است. چند مثال از Homonym ها را در زیر مشاهده می کنید:
Lie – to recline (دراز کشیدن) / to tell a falsehood (دروغ گفتن)
Match – to pair like items (مچ شدن) / a stick for making a flame (کبریت)
Mean – average (میانگین) / not nice (بدجنس)
Right – correct (صحیح) / direction opposite of left (سمت راست)
Well – in good health (خوب) / a source for water in the ground (چاه آب)
Homograph
کلمات Homograph به همان شکل نوشته می شوند اما تلفظ و معنی متفاوتی دارند. به مثال های زیر دقت کنید:
Lead(noun) /led/ (سرب) – lead(verb) /liːd/ (رهبری کردن)
Wind(noun) /wɪnd/ (باد) – wind(verb) /waɪnd/ (کوک کردن)
Minute(noun) /ˈmɪn.ɪt/ (دقیقه) – minute(adj) /maɪˈnjuːt/ (ریز، خیلی کوچک)
جمع بندی آواشناسی در زبان انگلیسی
در این مقاله به بررسی آواشناسی به زبان انگلیسی پرداختیم. آواشناسی یکی از مهمترین مباحثی می باشد که هر زبان آموزی که در سطوح بالا به مطالعه زبان می پردازد باید با آن آشنا باشد. با رعایت اصول و قواعد دقیق آواشناسی می توانید خود را هرچه بیشتر از لحاظ تلفظ و نحوه ادای لغات به یک فرد نیتیو نزدیک کنید. هرچند صحبت کردن با لهجه یک فرد نیتیو بسیار سخت است و کمتر کسی از این توانایی برخوردار است اما رعایت این اصول می تواند کمک کند طبیعی تر به ادای لغات و عبارات بپردازید.
مبحث آواشناسی مانند هر مبحث دیگر در زبان انگلیسی نیاز به تمرین و تکرار زیاد دارد و ما سعی کردیم کلیات این مبحث را به طور کاملا در اینجا برای شما مطرح کنیم و امیدواریم برای شما مفید بوده باشد.
